بازنشر پس از ۱۰۱ سالانتشار نخست: مجلۀ ایرانشهر، سال دوم، شماره‌ی ۶-۵ عقیدۀ نگارنده راجع به تکمیل و مستقل ساختن زبان فارسی بشرح ذیل است: اولاً در بارۀ لغات معمولی باید آنچه ممکن است لغات فارسی را جمع‌آوری کرده بکار برد و آنچه دسترس بلغات فارسی نداریم و از داشتن آنها ناگزیریم لغات عربی را […]
زبان فارسی – بخش دوم Read More »
1-مقدمه کامری[1] (1976) نمود دستوری را شیوۀ نگریستن به ساختار زمانی درونیِ یک موقعیت می‌داند. چنان‌چه زمانِ دستوری ((tense را از نمود دستوری (aspect) متمایز کنیم : از حیث زمانی، کِی when Tense: temporally از حیث زمانی، چگونه Aspect: temporally how (معمولاً در دستور سنتی زمانِ دستوری ((tense را از نمود دستوری (aspect) متمایز نمی‌کنند
مفهوم نمود در زبان‌شناسی Read More »
ویژه‌نامه‌های زبانشناختی نامتوالی زبان‌داد بخش دومتوضیحات (بر اساس شماره‌گذاری‌های بخش اول جستار) (ابتدا بخش اول جستار را بخوانید) [1] طنز زبان‌پایه سابقه‌ای طولانی دارد. آنچه سیسرو (سیسرون) از آن با صورتِ de dicto (در مقابل de re) یاد می‌کند ناظر بر همین بهره‌گیری از ویژگی‌های صوری زبان و صورت بانی در طنزآفرینی است. حتی نمونه‌های
فرا-آیرونی واژه‌ی برگزیده‌ی سال ۲۰۲۴ آکسفورد : مغزپوسیدگی (Brainrot) – بخش دوم (توضیحات) Read More »
بازنشر انتشار نخست: نشریه‌ی پژوهش‌های زبانی چکیده در دهه ۱۹۶۰ استنلی میلگرام آزمایشی را انجام داد که بعدها با عنوان نظریه یا پدیده جهان کوچک مطرح و تثبیت شد. بر اساس این نظریه بین هر دو فرد در هر نقطه از جهان به طور متوسط حداکثر شش رابط یا حلقه وجود دارد. تاکنون از این
ویژه‌نامه‌های زبانشناختی نامتوالی زبان‌داد «مغزپوسیدگی» را به پیامدهای زیان‌بار مصرف بی‌رویه‌ی مواد محتواییِ کم‌کیفیتِ اینترنتی می‌شناسند. «رواج‌دادنِ» این واژه، برخلاف ظاهر غلط‌اندازش، کار شیفتگانِ «فرهنگ نخبگانی» و بدگمانان به اینترنت نیست؛ اگر رواج‌دادنِ brainrot و معنی‌ها و تداعی‌های نوین آن دستاوردِ گفتمانی آنها بود نه با روح زمانه نسبتی می‌یافت، نه به چنان گردش خیره‌کننده‌ای
فرا-آیرونی واژه‌ی برگزیده‌ی سال ۲۰۲۴ آکسفورد: مغزپوسیدگی (Brainrot) – بخش اول Read More »
پیوست ویژه نامه‌ی «زبان، هنر مفهومی و چرخش زبانشناختی در هنر» سه اثر متن‌پایه از گلن لیگن (Glenn Ligon) تصویر شماره ۱: I Lost My Voice I Found My Voice صدایم را از دست دادم، صدایم را یافتم تصویر شماره ۲: I’m turning into a specter before your very eyes and I’m going to haunt
هم‌کاریِ صورت زبانی، محتوا و تعبیرگری در طومارهای گلن لیگن Read More »
بازنشرانتشار نخست: فصلنامۀ نقد کتاب، ویژه‌نامۀ ترجمۀ ادبی زمستان ۱۳۹۶ چکیده ﻧﻘــﺪ و ارزﯾﺎﺑــﻰ ﺗﺮﺟﻤــﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨــﺪ ﺑﻬﺮهﻣﻨــﺪى از ﺷــﯿﻮه‌اى ﻣﻨﺴــﺠﻢ، اﺻﻮﻟــﻰ، ﻫﺪفﻣﻨــﺪ و ﻧﻈﺎمﻣﻨــﺪ اﺳــﺖ اﻣــﺎ ﺑﯿﺸــﺘﺮِ ﻧﻘﺪﻫﺎﯾــﻰ ﮐــﻪ اﻣــﺮوزه ﻣﻨﺘﺸــﺮ ﻣﻰﺷــﻮﻧﺪ از ﻣﻌﯿــﺎر و ﻣــﻼک و ﺿﺎﺑﻄــﮥ ﻣﻌﯿﻨــﻰ ﺑﺮﺧــﻮردار ﻧﯿﺴــﺘﻨﺪ ﺗــﺎ ﺣﺮﻓــﻰ ﻏﯿــﺮ از ﺗﻤﺠﯿــﺪ ﯾــﺎ ﺗﻘﺒﯿــﺢ ﺑــﺮاى ﮔﻔﺘــﻦ ﺑــﻪ ﺧﻮاﻧﻨــﺪه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷــﻨﺪ و
شیوۀ نقد ترجمۀ آنتوان برمن Read More »
انتشار نخست: سال ۱۳۱۵ نقص زبان فارسی چنان که اشاره کردیم فاقد‌بودن بسیاری از لفظ‌ها و اصطلاحات است و برای روشن‌شدن مطلب آنها را دو دسته می‌کنیم یک دسته معنی‌هایی که برای آنها فارسی نداریم اما عربی داریم یک دسته آنها که نه فارسی دارد و نه عربی. در دستۀ اول اگر معنیِ چیزی است
پیام من به فرهنگستان – فصل سوم – نقص زبان فارسی و چارۀ آن Read More »
پیوست ویژه نامه‌ی «زبانِ نام» https://zabandad.com/wp-content/uploads/2024/11/زبان-نام؛-نام-من-چیست.mp4 پس از آنکه کاسیوس مارسلوس کلِی (Cassius Marcellus Clay) در سال ۱۹۶۴ نام کوچک خود را به محمد و نام خانوادگی‌ا‌ش را به علی تغییر می‌دهد پی‌گیرانه از رسانه‌ها، هواداران و حریفان می‌خواهد او را با این نامِ نو بشناسند و صدا زنند. او بارها می‌گوید که نام پیشین‌اش ماترک دوران
ضمیر و تکرار ضمیر در کارتون‌های دوران‌ساز جولز فایفر (Jules Feiffer) کارکرد پررنگی داشته‌اند (بنگرید به Solomon, 1978). در کارتون بارگذاری‌شده در این صفحه ویژگیِ خودمحور، خودستایانه و توجه‌ستانانه‌ی یکی از مشارکان از رهگذر تکرار ضمیرِ اول‌شخص مفرد بازنمایی شده است.طرفه این‌که «قهرمان» بی‌وقفه صورت غیرفاعلیِ ضمیر اول‌شخص مفرد، (Me)، را به کار می‌برد؛ بسامد
زبان‌آگاهی انتقادی در کارتون‌های جولز فایفر Read More »
