سررشته‌های زبان‌شناختی

لوگوی زبان‌داد

زبان و تفکر، زبان و اجتماع، زبان و فرهنگ

زبان و تفکر، زبان و اجتماع، زبان و فرهنگ

سررشته‌های زبان‌شناختی

بازنگری کاربردگرایانۀ لوینسون در اصل مرجع گزینی نحو زایشی

بازنگری لوینسون در آرای گرایس او را به ابزارهای نظری لازم برای تبیین پدیده های نحوی مجهز می کند. به زعم وی استنتاج کاربردشناسی نه الزاماً در سطح پاره گفتار بافت وابسته که بر جمله مستقل از بافت نیز اعمال می شود. به بیان دیگر ملاحظات کاربردشناختی حتی پیش از وقوع یک پاره گفتار در […]

بازنگری کاربردگرایانۀ لوینسون در اصل مرجع گزینی نحو زایشی Read More »

صورت های عذرخواهی در انگلیسی و چالشی دیگر برای نظریۀ چامسکی

مرور مقالۀ صورت های عذرخواهی در انگلیسی نیوزلندی تألیف هلمر مروری بر مقاله صورت های عذرخواهی در انگلیسی نیوزلندی(هلمز) در حوزه ی مطالعات کاربردشناختی و زبانشناسی اجتماعی، راهبردهای عذرخواهی و صورت های زبانی تحقق‌بخش آن‌ها توجه شماری از پژوهشگران را برانگیخته است. هولمز از جمله پژوهشگرانی است که صورت‌بندی‌ها و نتایج پژوهش‌های او الگوی مطالعات

صورت های عذرخواهی در انگلیسی و چالشی دیگر برای نظریۀ چامسکی Read More »

رابطۀ پرسش های ضمیمه ای و جنسیت از دیدگاه کامرون

در سنت مطالعات زبان‌شناسی اجتماعی و تحلیل انتقادی گفتمان به تفاوت‌های جنسیتی در زبان توجه قابل‌اعتنایی شده است. از مطالعاتی که به ویژگی‌های «ساختاری» زبان (مانند جنس دستوری) می‌پردازند تا پژوهش‌هایی که تفاوت در الگوهای «کاربرد» را کانون توجه خود قرار داده‌اند. حقوق سوژگیِ نابرابر در تعامل، چشم‌پوشی زنان از نوبت سخن‌گفتن در مکالمه یا

رابطۀ پرسش های ضمیمه ای و جنسیت از دیدگاه کامرون Read More »

توانش ارتباطی از دیدگاه هایمز

دستور گشتاری یا زبانشناسی چامسکیایی نظریه‌ی زبانی را مبتنی بر تقابل دوتاییِ توانش و کنش درک و صورت بندی می‌کند. این دوگانه ی مشهور، تا اندازه‌ای، میراث دوگانه‌ی سوسوریِ زبان و گفتار است. توانش زبانی ناظر بر آگاهی یا دانشِ ضمنی و ناخودآگاهِ گویشور از ساختار زبان است؛ دانشی که گر چه در خودآگاهی گویشور

توانش ارتباطی از دیدگاه هایمز Read More »

صرف طبیعی

صرف طبیعی 1-مقدمه ساخت واژه یا صرف در سیر تطوّر زبان شناسی مدرن پذیرای رهیافت های گوناگون و نه چندان همگرایی بوده است. از رویکردهای واژه گرا گرفته تا رویکرد غیر واژه گرای صرف توزیعی یا صرف پراکنده که به پیمانه یا بخش مستقلی با عنوان صرف در دستور قائل نیست. در این میان اما

صرف طبیعی Read More »