ویژه‌نامه‌های زبان‌شناختی نامتوالی زبان‌دادبرگرفته از: ویژه‌نامه‌ی نامتوالی «زبان، حقیقت و دست‌کاری‌های گفتمانی» به کار بستنِ سازوکارهای سازندۀ حسن‌تعبیر  یا به‌گویی (euphemism) در بازنمایی «طلاق» در انواع سیاق‌های سخن پیشینه‌ای طولانی دارد؛ یکی از واپسین نمونه‌های شهرت‌یافتۀ بهره‌‌برداری از فن‌آوری‌های متاخرِ به‌گویانه در گزارشِ طلاق، هشت سال پیش در اعلامیه‌ای نمودار شد که بنا بود که طلاق […]

به‌شورِ سردِ میرشمس‌الدین ادیب‌سلطانی هنجار غالب در ترجمه‌ی فارسی رواشماریِ جادادنِِ مقوله‌های پرشمارِ ناآشنا زیر سایه‌ی مقوله‌های کم‌شمار آشنا، و به‌این‌ترتیب رواشماریِ «نفهمیدنِ» مقوله‌های ناآشنا است؛ گرایشی «طبیعیت‌زده» در الگوهای کانونی و قدردیده‌ی ترجمه‌ی فارسی که تاب‌نیاوردنِ پیچیدگی‌ها و ناآشنایی‌های متن مبدأ را در زرورقِ بازآفرینیِ فارسی‌شده‌ی متن اصلی می‌پوشاند و زبان‌ورزیِ فارسی را، به‌اندازه‌ی

پیوست‌ ویژه‌نامه‌های زبان‌شناختی نامتوالی زبان‌داد یکی از تصویرهای بالا تبلیغ خودروی Falcon  است و دیگری تبلیغ خودروی شاهین (نام فارسی اطلاق شده به مدل دو در رامبلر امریکن)در مقایسه‌ی این دو تبلیغ – که در دو زبان-فرهنگ متفاوت دو خودروی متفاوت را تبلیغ می‌کنند)، صرف‌نظر از درجه‌ی متفاوت جنسیت‌زدگی، کدام‌یک بلاهت زبان‌شناختی و مفهوم‌سازانه‌ی برجسته‌ای

پیوست ویژه نامه ی «زبان، هنر مفهومی و چرخش زبان شناختی در هنر» فرسته‌ی دوزبانه // Bilingual Post ریچارد سِرا  (Richard Serra)، از هنرمندان مشهور به مفهوم‌گرا، در ‌سال ۱۹۶۷ ، ۸۴ مصدر و ۲۳ گروه پیش‌اضافه‌ای را فهرست کرد تا از آن‌ها به‌عنوان رهنمودها یا سررشته‌های راه‌نماینده‌ای برای آفریدن آثارش بهره گیرد. «فهرست فعل‌های» سِرا

پیوست ویژه نامه ی «معنی از آنچه فکر می‌کنید کم‌تعین‌یافته‌تر است» اوایل کار هوش مصنوعیِ “بینگ” از آن خواستیم به سبک‌وسیاق گلستان سعدی و قابوس‌نامه درباره‌ی پدیده‌ی روانی-زبانی اشباع معنایی (semantic satiation) مطلب‌هایی بسازد. حاصل جذاب این گپ‌، بی کم‌وکاست، در تصویرهای این فرسته بارگذاری شده است.

پیوست ویژه نامه ی «زبان، هنر مفهومی و چرخش زبان شناختی در هنر» فروکاسته‌شدن زبان به آوا تبلیغ دستگاه زیراکس برای معرفی ویژگی چاپ رنگی، 1995 بلاه ‌بلاه ‌بلاه (Blah blah blah) از زبان‌نقاشی‌های دنباله‌دار مِل باکنر (Mel Bochner) است. در بسیاری از زبان‌ها واژه‌هایی وجود دارند که کارکردشان رمزگذرایِ بده‌بستان‌های زبانیِ بی‌معنی یا بی‌ارزش