چکیده
طی دو قرن گذشته در پژوهش های روان‌پزشکی و در چند دهۀ اخیر در پژوهش‌های علمی بین رشته‌ای وابسته با توان‌بخشی گفتار و زبان درباره ماهیت زبان‌پریشی و روش‌های درمانی آن پژوهش‌های زیادی انجام شده است، ولی با توجه به پیچیدگی ماهیت زبان و رابطۀ زبان و مغز  راه‌های متفاوتی برای درمان آن پیشنهاد شده است. در این مقاله پس از اشارۀ کوتاهی به ماهیت زبان‌پریشی مبانی روش‌های درمانیِ رایج ان بررسی خواهد شد.
در این بحث روش‌های رایج درمانی با توجه به مبانی آن‌ها در سه گروه با عنوان‌های ” روش‌های بازآموزی، روش‌های جبرانی – ارتباطی، و بالاخره روش‌های تکمیلی و نوروسایکولوژیک معرفی خواهد شد و به تفاوت‌های نظری و نقش هر یک در درمان اشاره می‌شود.