مقاله‌های زبان‌شناختی برگزیده از منبع‌های دیگر
مقاله‌های پژوهشی برگزیده از مجله‌های موسوم به «علمی- پژوهشی» که با تمرکز بر رابطه‌ی زبان و تفکر، زبان و فرهنگ، و زبان و اجتماع تدوین شده‌اند.
استعاره‌های مفهومی در گونه‌ی علمی زبان فارسی
بازنشر انتشار نخست: ویژه‌نامه‌ی نامۀ فرهنگستان چکیده این پژوهش توصیفی – تحلیلی به بررسی استعاره‌های مفهومی بر اساس طبقه‌بندی لیکاف و جانسون (1980) در سه حوزه‌ی موضوعی، فیزیک،پزشکی و زبان‌شناسی می‌پردازد. پرسش‌هایی که مطرح می‌شوند عبارت‌اند از: استعاره‌های مفهومی در زبان علم به چه صورت نمود می‌یابند؟ و بسامد وقوع آنها در سه حوزه‌ی مزبور چه میزان است؟ برای پاسخ به
استعاره و مجاز در گونۀ زبانی رسانه‌های اقتصادی
بازنشر انتشار نخست: مجله‌ی زبان‌شناسی اجتماعی نویسندگان پارسا بامشادی؛ شادی انصاریان (دکتری زبان‌شناسی، دانشگاه شهید بهشتی)؛ زینب محمدابراهیمی (استادیار زبان‌شناسی، دانشگاه شهید بهشتی) چکیده متون خبری، به ویژه عناوین خبری، باید دارای زبانی جذاب و ترغیب‌کننده باشند تا توجه مخاطب را جلب کنند و او را به مطالعه و پیگیری خبر تشویق نمایند. یکی از شیوه‌های دست‌یابی به این هدف، استفادۀ
استعاره های مفهومی زمان در زبان فارسی: رویکردی شناختی – پیکره ای
بازنشرانتشار نخست: مجلۀ مطالعات زبان ها و گویش های غرب ایران چکیدهاستعاره نوعی نگاشت منظّم بین دو حوزة مفهومی است. در استعاره حوزهای تجربی که حوزة مبدأ خوانده میشود، بر حوزة دیگری که حوزة مقصداست، نگاشت میشود. مفاهیم انتزاعی مانند زمان، به‌وسیلة استعارة مفهومی در ذهن بشر درک و مفهوم‌سازی می‌شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی استعاره های مفهومی حوزة زمان در
استعاره مفهومی مزه‌ها در اشعار کودکانه
بازنشرانتشار نخست: نشریه‌ی زبانشناخت نویسندگان: عسگر صلاحی و ندا نبی‌زاده اردبیلیچکیده استعاره که در دیدگاه کلاسیک، ابزاری شاعرانه برای تزئین کلام به شمار می‌رفت، با ظهور زبان‌شناسانی چون لیکاف (۱۹۹۹) اساس تفکر معرفی شد. به این معنا که امور انتزاعی در قالب امور محسوس درک می‌شوند که به این فرآیند، استعاره مفهومی می‌گویند. در پژوهش حاضر که به شیوه کتابخانه‌ای و تحلیلی_توصیفی انجام
ابتکاری در فرهنگ هزاره؛ معرفی مقولۀ صفت‌گونه در فرهنگ‌نگاری دوزبانه
بازنشر انتشار : فصل‌نامه‌ی مترجم، شماره‌ی هشتادوسوم جمله از تعدادی گروه یا عبارت تشکیل میشود مانند گروه اسمی، گروه قیدی، گروه صفتی، گروه قیدی و گروه حرف اضافه. در این گروه‌ها یک واژه یا حرف اضافه هستۀ گروه را تشکیل می‌دهد که ممکن است واژه یا واژه‌های دیگری قبل یا بعد از آن قرار گیرند، اطلاعاتی دربارۀ آن به دست دهند و آن
«رو» و «آبرو» دو روی مفهوم وجهه در فرهنگ ایرانی: پژوهشی قوم‌نگارانه در کاربردشناسی زبان
بازنشرانتشار نخست: نشریه‌ی جستارهای زبانی نویسندگان: سید محمد حسینی، فردوس آقاگل زاد، عالیه کرد زعفرانلو کامبوزیا، ارسلان گلفام چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی مفهوم وجهه در فرهنگ ایرانی و به کاوش درباره مفهوم «رو» و ارتباط آن با «آبرو» در جامعۀ ایرانیان فارسی‌زبان است. داده‌ها به شیوۀ قوم‌نگاری گفتار، یعنی از طریق بررسی کاربرد واژۀ «رو» و اصطلاح‌ها و باهم‌آیی‌های آن